اره ها جزو ابزاری هستند که مخصوصاً در کارهایی مانند نجاری بسیار پرکاربردند. اره ی برقی باعث میشود که کارها نسبت به اره ی دستی با سرعت، دقت، و کیفیت بالاتری انجام شود.
اما این وسیله از کی به ابزار دست بشر اضافه شد و چگونه در دسترس آنها قرار گرفته و ساخته شد؟
مطلبی است که ضمن شیوه ی کار با اره برقی در این پست به آن اشاراتی خواهیم داشت.
اره ی برقی و چگونگی عملکرد آن
می توان گفت که اره ی برقی ابتدا در اواخر قرن هیجدهم میلادی به وسیله ی دو دکتر اسکاتلندی به نام های جیمزحفری و جان آیتکن و برای جراحی لگن و خارج کردن استخوان از بدن بیماران اختراع شد.
و دارای نوعی زنجیر ریزدندانه دار بود که برش در قسمت مقعر و در قسمت جلویی آن انجام می شد.
این اختراع تا قرن نوزدهم هم به عنوان یک وسیله ی مهم در جراحی ها مورد استفاده بود. اما در اصل اره ی برقی یا بهتر بگوییم اره ی زنجیری به عنوان یک ابزار پزشکی در سال ۱۸۳۰ میلادی به وسیله یک ارتوپد آلمانی به نام (برنارد حین) طراحی و ساخته شد.
در آن زمان این ابزار دارای زنجیری با برنده های ریز، کوچک و متصل به هم بود. این دستگاه هم برای برش استخوان بود.
و در دهه ۱۹۲۰ میلادی برای اولین بار اره ی زنجیری که توسط نیروی برق یا بنزین کار می کرد تولید شد.
این اره چون ممکن است با بنزین یا هر منبع انرژی دیگری کار کند و صرفاً با برق کار نمی کند! پس شاید صحیح باشد که با نام همان اره ی زنجیری آن را بنامیم، که در ایران به نام همان اره برقی معروف شده است.
اره ی برقی؟ یا اره ی زنجیری؟ و یا اره ی موتوری؟
این اره با استفاده از جریان الکتریسیته یا نیروی هیدرولیک یا توسط یک موتور دو زمانه کار میکند. اره ی برقی نوعی اره قابل حمل مکانیکی است.
این اره دارای یک زنجیردوران کننده است، که روی این زنجیر دندانه هایی برای برش قرار دارد. و برای کار با چوب و روی تنه درختان و قطعات بزرگ چوب و هرس درختان بزرگ، ساخت مجسمه های چوبی یا یخی از این ابزار استفاده میشود.
این ابزار برقی به کمک آتش نشانان نیز آمده است، آنها با برش قطعات و یا وسایل بزرگ با استفاده از اره برقی توانستهاند جان افراد زیادی را با این وسیله نجات دهند.
اره ی برقی از یک مجموعه تیغه که به صورت یک زنجیر به هم متصل شده ساخته می شود. این زنجیرها که معمولاً از سیصد و یک(301) عدد تیغه تشکیل شدهاند دور یک صفحه ی فلزی پیچیده شده و به دور همان صفحه ی فلزی دوران میکنند.
همانطور که گفته شد موتور این ارهها بنزینی یا برقی است. موتورهای بنزینی معمولاً یک سیلندردارند و دو زمانه هستند که با کاربراتور کار میکنند.
موتور دو زمانه به این معناست که دارای مخزنی جداگانه برای روغن نیست و باید روغن، با نسبت مشخصی از بنزین ترکیب شود و در مخزن سوخت ریخته شود.
اگر این نسبت رعایت نشود، در اثر کمبود روغن و تغییر شکل سیلندر، پیستون داخل سیلندر گیر کرده و دچار مشکل خواهد شد. که تعمیر آن نیز پرهزینه خواهد بود.